WATERMERKEN
Algemeen Een watermerk in papier is tegenwoordig een bewust aangebrachte afbeelding, die meestal wordt gevormd door op bepaalde plaatsen het papier dunner te maken. Meestal. Want er bestaat ook zoiets als een imitatiewatermerk, wat verkregen wordt door speciale papiersoorten, waarin een kunststofvezel zit, plaatselijk met een verhoogd, verhit stempel te bewerken, waardoor de kunststofvezel smelt en er een "watermerk" ontstaat. Ook kennen we het "embossed watermark" ofwel het geperste watermerk Vergé & Velijn Eén van de meest bekende vormen van een watermerk is het zogenaamde "Vergé"-papier. Van oudsher had papier altijd een "watermerk", omdat de eerste papiersoorten handmatig met een schepraam werden gemaakt.
In 1756 verscheen het poësieboek Virgil, waarin zowel het nieuwe lettertype van de typograaf John Baskerville, als (voor het eerst) een aantal vellen velijn papier van James Whatman zijn verwerkt. Deze vellen waren gemaakt op een nieuw schepraam, waarbij de zeef was opgebouwd uit elkaar kruisende draden. Echt watermerk Een echt watermerk wordt verkregen op een rondzeefmachine, waarbij op het kopergaas van de trommel een afbeelding is gesoldeerd. Op deze egoutteur is de afbeelding in koperdraad gesoldeerd, zodat deze verhoging de papiervezels plaatselijk verdrukt en er een dunne, doorzichtige vezellijn ontstaat. Watermerken, aangebracht op een rondzeefmachine, zijn altijd het scherpst zichtbaar. Model van een rondzeefmachine. (bron: www.papiergeschiedenis.nl). De egoutteur In de linker abeelding zien we een deel van de egoutteur. In de rechter afbeelding het watermerk van "de Haesbeek" Egoutteur Eerste watermerk Het eerste watermerk werd omstreeks 1280 aangebracht in Italië, door de papiermakers van Fabriano. Deze brachten een gebogen koperdraadfiguur aan op de schepbakbodem, waardoor in het handgeschepte papier een watermerk in de vorm van een ossenkop ontstond. Watermerk in bankbiljetten De watermerken dienden vaak als teken van herkomst of echtheid, zoals vandaag de dag nog steeds het geval is met bv bankbiljetten. Bij bankbiljetten wordt het watermerk echter niet dmv een egoutteur aangebracht, maar in het zeefdoek zelf. In het verhitte zeefdoek wordt met behulp van een stalen reliëfstempel het beeld geperst, zodat er wisselend dikke en dunne vezelvlakken in elkaar overlopen in het papier. Hoe dikker de vezellaag, des te grijzer wordt het beeld. Dit soort watermerken noemen we een schaduwwatermerk.Watermerk bankbiljet |